Jan Dobkowski pseudonim „Dobson” ur. 8 czerwca 1942 roku w Łomży. Malarz, rysownik, autor akcji i instalacji przestrzennych we wnętrzach i w pejzażu. Studiował malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1962-1968). Był uczniem prof. Juliusza Studnickiego oraz prof. Jana Cybisa, w którego pracowni przygotował dyplom. W 1967 roku wraz z Jurrym (Jerzym Zielińskim) założył grupę Neo-Neo-Neo. Jej ideą było przeciwstawienie się panującym wówczas na uczelni postimpresjonistycznym tendencjom w malarstwie. Artyści propagowali koncepcję alternatywnego malarstwa figuratywnego, skupionego na problematyce łączącej elementy hedonistyczne i krytykę polityczną. Sukces na wystawie w Galerii Współczesnej „Secesja-Secesja?” (Warszawa, 1968) zapewnił mu udział w ekspozycji sztuki polskiej w Paryżu – „Polskie malarstwo współczesne. Źródła i poszukiwania”. Niedługo potem nowojorskie Muzeum Guggenheima zakupiło obraz „Podwójna dziewczyna” (1968). Był to pierwszy czerwono-zielony obraz Dobkowskiego. Rok później artysta stworzył cykl podobnych dzieł, który stał się punktem wyjścia do kolejnych realizacji. Kolejne dzieła malowane na płótnie przeradzały się w struktury linearne. Linia skupia na sobie uwagę jako wyraz stylu artysty, a jej prowadzenie definiuje cechy indywidualne postaci. Linia potraktowana jest jako środek artystycznego wyrazu oraz sposób porozumiewania się.